Kris Verdonck

Kris Verdonck is geschoold in beeldende kunst, architectuur en theater. Deze drie disciplines komen terug in zijn werk: hij bespeelt het grensgebied tussen beeldende kunst en theater, tussen installatie en performance, tussen dans en architectuur. ICK ontdekte in zijn werk een eigen interpretatie van het lichaam in opstand, met name in zijn fascinatie voor de relatie tussen mens en machine. Verdonck ensceneert intieme verhoudingen tussen levende wezens en koele apparaten. Kris Verdonck maakt in 2017 een herwerking van I/II/III/IIII en in 2018 een nieuwe creatie met de dansers van ICK.

Als regisseur en beeldend kunstenaar heeft hij uiteenlopende projecten op zijn naam staan zoals END (2008), een grote-zaalproductie die in 10 taferelen de mogelijke eindfases van de menselijke samenleving toont; Actor #1 (2010), een parcoursvoorstelling met drie variaties op het thema van chaos naar orde; K, a Society (2010), een parcours van installaties geïnspireerd op het werk van Franz Kafka; M, a reflection (2012), een voorstelling met teksten van Heiner Müller, gespeeld door Johan Leysen en zijn digitale dubbelganger en de muzikale theatervoorstelling; H, an incident (2013), een creatie voor grote zaal, geïnspireerd op het werk van Daniil Harms, met negen acteurs en een robotorkest op scène. Recent maakte hij UNTITLED (2014), over de spanning tussen object en lichaam, ISOS (2015) een 3D video-installatie die de apocalyptische sciencefiction romans van J.G. Ballard als uitgangspunt neemt en IN VOID (2016) een installatiecircuit over menselijke afwezigheid.

Een symposium over het artistieke oeuvre van Kris Verdonck werd georganiseerd in het Martin E. Segal Theatre Center (City University of New York). In BOSCH BEACH (2016), een opera geregisseerd door Verdonck met een libretto geschreven door Dimitri Verhulst en muziek gecomponeerd door Vasco Mendonça, vloeien het valse paradijs van de resorts en de Bosche hel op aarde naadloos in elkaar. Kris Verdonck is artiste associé aan de universiteit Paris-Sorbonne.