you PARA|DISO

Het paradijs is voor het creëren van een nieuw danswerk het minst voor de hand liggende deel van de Dante-cyclus. Vergeleken met de wrange dynamiek van de hel en het purgatorium lijkt het paradijs een slaapverwekkende, betekenisloze en levenloze plek. Geen lijden, geen verlies, geen wreedheid, geen straf. Wat vangen choreografen Emio Greco en Pieter C. Scholten aan met deze conflictloze situatie? De choreografen schreven een decaloog als handleiding voor het binnentreden van het paradijs, die de ontwerpers en dansers zich vervolgens toe-eigenden.

In you PARA | DISO leggen zes performers hun individuele weg naar het paradijs af en verleiden de ander met slogans als; ik ben toekomstig, ik ben kosmisch, ik ben vrijgevig. Samen met de dansers treden we binnen in een paradijselijke witte, transparante wereld. Een wereld die wordt gekenmerkt door een onmetelijke zaligheid, maar evengoed door een statische levensloosheid. De streep in de titel van het dansstuk duidt op juist die censuur, die dubbelzinnigheid: het paradijs heeft vele gezichten en deze zijn even mooi als afschrikwekkend.

PERS OVER you PARA | DISO

“Mooi is te zien hoe de beweging, niet de danser, lijkt te aarzelen en zich een weg door het lichaam baant.” – Francine van der Wiel (NRC Handelsblad, 15 juli 2010)

"Vooral Dereck Cayla en Victor Callens vallen op in precisie en sierlijkheid. Ze overstrekken prachtig hun armen, benen en handen in het verlengen van hun bewegingen. Soms schuiven ze diagonaal over het podium naar de voorste linie, gevolgd door de andere in V-opstelling. De statige levensloosheid van het paradijs krijgt zo een sierlijke variant van repetitieve formaties.” – Annette Embrechts